Çocukların emeği geri dönüşüme kazandırılıyor

Şanlıurfa’da okul çağındaki çocukların gün boyu çöp konteynırlarından topladığı plastik materyaller, geri dönüşüme kazandırılıyor.

Çocuk işçiliğinin fazla olduğu Şanlıurfa’da, çocuk eliyle toplanan plastik materyaller, organize sanayiye, ardından da Gaziantep’e gönderiliyor. Geri dönüşüme kazandırılması amacıyla toplanan plastik materyaller, çocuklar için kazanç kapısı olarak görülüyor.

Şanlıurfa’da çoğunluğunu yaşları küçük çocukların oluşturduğu çöp toplayıcıları, çöp konteynırlarından çıkardığı materyalleri, hurda deposunda biriktiriyor.

Depoda biriktirilen materyaller, belli zamanlarla kamyonetlere yükletilip, organize sanayine gönderiliyor. Organize sanayinde ufak parçalara bölüştürülen materyaller, daha sonra geri dönüşüme kazandırılmak üzere Gaziantep’e gönderiliyor.

Kiraladığı depoda, çöplerden çıkarılan materyalleri biriktiren Ahmet Dağ, çalışmak isteyen çocukları çalıştırıp materyal toplattığını belirtti.

Yaşları küçük olan, okul çağındaki çocukların işçiliğiyle toplanan malzemelerin geri dönüşüme kazandırıldığını dile getiren Dağ, “Şanlıurfa’da fazla bir iş imkanı yok. İnsanlar işsiz olduğu için mecburen çocuklarını çalıştırıyor.

Okula gitmesi gereken çocuklar, burada çöp topluyor. Biz de onlara iş verip, ekmek parası veriyoruz. Toplanan materyalleri depoda biriktiriyoruz. Daha sonra kamyonete yükleyip, organize sanayine götürüyoruz. Sanayide parçalanan bu materyaller, geri dönüşüm için Antep’teki fabrikalara gönderiliyor. Bu şekilde hem geri dönüşüme katkı sağlıyoruz, hem kendimiz, hem de çocuklara para kazandırıyoruz” dedi.

Ortaokula gittiğini söyleyen bir çocuk da, bu şekilde okul harçlığını kazandığını ve ailesine ekmek parası götürdüğünü söyleyerek, şöyle konuştu:

“Babam, çalıştığı işyerinden çıkartıldı, artık çalışmıyor. Benden büyük bir ağabeyim var, o çalışıp bize bakmaya çalışıyor ama yetiştiremiyor. Bu nedenle ben de çalışıp aileme katkı sağlamaya çalışıyorum.

Bu şekilde okul harçlığımı da kazanıyorum. Bir öğün okula gittikten sonra, bir öğün de çalışıyorum. Eğer babam çalışsaydı, belki de ben bu şekilde çalışmak zorunda kalmayacaktım. Okuldan geldiğim gibi, dersimi çalışmadan işe çıkıyorum. Akşam gidince eğer çok yorgun değilsem o zaman ders çalışıyorum. Bu şekilde yaşıyoruz.”