ESER SİYASETİ İLE SİYASETÇİLERİMİZ…

22 Mart 2014, 08:26

1227 kez okundu.

Ve seçime sayılı günler… Her taraf siyaset, her taraf siyasetçi, Bilbortlar, televizyonlar, netler, yazılı basın, sohbetler…

Kimi görüyorsam, “bitseydi bu ses ve gürültü artık” diyor ama bundan hiç şüphem yok ki biz toplum olarak çok seviyoruz bu işi ve büyük bir heyecanla merak ediyoruz 30 Mart’ın skorunu. Şikâyet etmeden duramıyoruz ama televizyonlarda her akşam çıkan her adayı dinlemeden de edemiyoruz. Dinliyoruz da hatta ama çoğunlukla konuşmalarına onlarca eleştirileri biz yanımızdan savuruyoruz ilk önce mukim siyasetçiler misali.

Siyaset gerçekten de uzak durulması gereken, yanlış kişilerce oynanan bir olgumudur? Yoksa hayatımızı birinci dereceden etkileyen bu konu aslında tamda hayatımızın merkezini mi kaplamaktadır. Soyutlamayı uzak durmayı düşündüğümüz bu siyaset benim ekonomimi, eğitimimi, sağlığımı, huzurumu, inançlarımı etkiliyorsa ben o siyasetin illaki bir yerinde olmalıyımdır diye düşünüyorum. Bu bulunuş ister bir oyla olsun ister bizzat aktif roller alarak olsun.

Kişilerle varlığını tamamlayan bu olgu yine başka bazı kişilerce de basitleştiriliyor olabilir olsun bu siyasetin değil kişilerin hatasını ifade eder. Hatta bir toplumda ne kadar kişi varsa o kadar yaşam tarzı vardır birbirinden farklı olarak. Kişiler kendilerini hep bu siyasetle ifade edebilmeyi becerebilmelidirler. Aksi halde oluşacak durumları bu ülke yılların acıları ile çok iyi tecrübe etmiştir.

Bugün yine bazı yerlerde kitlesel oylarla iradeler hiçleştirilmektedir maalesef. Bir genç veya bir kadın bir köyde tamamen özgür bir biçimde kendini ifade edebilmelidir bence. Blok oy kavramı tamamen silinmelidir toplumumuzdan.

Siyasi rekabet “Benlik!” savaşından çok hizmet yarışı olmalıdır, proje ve eser siyaseti olmalıdır siyaset. İnsan odur ki bırakır bir eser, eser bırakmayanın yerinde yeller eser. İnsan iki şekilde konuşur, bir dili ile diğeri ise lisanı hali ile. Halimiz dilimizden önce konuşmalı ki dinleyenlerde bir inandırıcılık ve samimiyet oluşturabilelim. Aksi halde seçmen ya dostluğa oy verir, ya menfaate, ya da korkuya. Öz iradesi ile “evet, işte bu aday şu kadar iş ve olumlu adımlara imza attı hayatında, ben bu şahsa oy vereyim” mantığı pek görülemez görülmüyor da maalesef memleketimizde ve ülkemizde. Hatta “Futbol takımı tutar gibi” yaklaşıyoruz siyasete.

Örneğini belki de sadece geçen yerel seçimde yaşadığımız farklılık Türkiye’nin de gündemine oturmuştu. Fakıbaba olayı yukarıda bahsettiklerimden çok farklı bir resim sundu Türkiye’ye. Çünkü halk tamda dediğimi yaptı ve icraata oy verdi. Ve gerçekten de Fakıbaba da öyle veya böyle Urfa’nın çehresini ufkunu değiştirecek eserleri ile arkasında çoğunlukla hayırla yâd edilecek bir on yıl bırakıyor. Allah razı olsun ondan.

Aynı şekilde bozulan bir arabayı itekleyen hayırseverlerden en çok hanginin gerçekten iteklediğini tespit etmek ne kadar güçse siyasette kazanç ta bu oranda belirsiz olmalıdır. Çünkü topluluğun daha güçlenmesi için kendini adayan ve seçilmişler olarak seçen insanların haklarını tekil olarak tam anlamıyla veremeyeceğini bilip, birlik içinde harç olmayı başaran kişidir gerçek siyasetçi. Evet, fark belki sadece burada tespit edilebilir.

Birde meziyetlerine her an yenilik katmak kaygısında olabilmeli siyasetçi, aksi halde nehre karşı yüzmeyi bilemeyeni akıntının sürüklemesi gibi sadece el kardırıp indirmeye yarayan, koltuk işgalcisi bir siyasetçi olmaktan başka bir işe yaramaz kişi.

Dedik ya eseri olmayanın yerinde yeller eserde uçurur onu tarihin tozlu ve hatırlanmak istenmeyen sayfalarına…. Ve olan yine halka olur, bir dönem sonraya ertelenir umutlar ve gelişme-kalkınma hayalleri…

Saygılarımla…

Yorum Gönder 0

Yorumunuz onaylanmak üzere yöneticiye iletilmiştir.×

Dikkat! Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, müstehcen, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen Üye/Üyeler’e aittir.