Okullarımızın bütün kültürümüzün içinde ne kadar değer işgal ettiği ortadadır. Bugün okul formatlarımız aşağı yukarı birbirine yakındır. Ancak birkaç ruhu kaybolmamış duyarlı eğitimcinin ekstra çabaları ile bir parça renklenmiştir belki.
 
Klasik format ağırlık güvenliğin elden bırakılmaması kaydıyla kısıtlandırılmış ama nedense sadece beton ortamlarda tasarlanmıştır. Binalar tamamen beton, sınıflarda, koridor ve tüm bahçe. Eğlenme, öğrenme, araştırma, üretim vs bütün bunlar öğrencilerin birbirleri ile geçirebildikleri sanal etkinlik zamanlarından ibaret.
 
Sorun bazen sadece bina ve bahçelerin beton olması ile sınırlı değil, tüm okullarda engelli rampası vardır mesela çoğu yönetici bu rampalarda çocukların eğlenmelerinin veya benzeri bir farklılık oluşturacak aktivitenin engellenmesinde bir hayli mahirdirler. Kaydırak yok, salıncak yok, beden gelişimi egzersiz aletleri yok kum alanları yok, dikdörtgen bir bahçe ve teneffüslerde bir içeri bir dışarı çıkmaya zorlayıcılar birde.
 
Bu okul projelerini tasarlayanların çocukluklarına ait hiçbir anı biriktirmedikleri kesin. Dört katlı bir bina düşünün sekiz dakikada sekiz yaşında bir beden. En alt katta kantin sırası, sonra lavabo ve oyun ve yine dört kat. Sorun bu kısıtlı bakış açısı ile başlıyor. Koridorlar da neden yaşam alanları geliştirilmez, masalar oturma alanları veya çeşitli aktiviteler. Derste tuvalet mi neden teneffüste yapmıyorsun ki? Bahçelerde yağmurda ıslan, güneşte kavrul ne önemi var minicik yeşil alanlar mahirce hapis, tam bir trajedi.
 
Zaten çocuğa bir iradede biçilmez in dört kat beton bahçe, zil çaldı çık dört kat otur, sessizce bol bol denemede net yap. 2. sınıf 50 soruyu çöz derecede yap yaşasın işte başarılı eğitim sistemi.
 
Okul bahçesinde hoparlörden müzik çalmayı denemiştim son on yılım içinde üç ayrı zamanda üç ayrı okulda idareci iken ama sonuç aynı. Teneffüslerde bir iki şarkı oda tedbiren günde sadece bir teneffüs, ancak almadığım şikayet kalmadı anında duyarlı!!! insanlarımız bu çocukların küçücük eğlencelerini çok gördüler onlara. Ne demeli. Modern beton kentlerin modern hapishanelerinde eğitime devam.
 
Dedim ya başta, bu sorun tüm toplumun sorunudur. Belediyeler okul için birkaç dönümü bin küsur öğrenciye yeterli gören imar planları çizer ve evleri de yapıştırır okullara, sonra mı? Zilden dahi rahatsız olan duyarlı vatandaşlar...
 
           Düzenli sosyal aktiviteleri isterdim modern salonlu okullarda, eğitici tarım bahçeleri birde, hayvan barınma ortamları, açık büfe temel gıda ve içecekler, açık kapalı spor tesisleri, ergonomik sunum anfileri mesela. Teneffüs süreleri artsa ve eğitim her okula daha az sayıda çocuk düşecek ortamlarda tam güne yayılsa.
 
Sosyal gelişimler gözetilmeksizin kazanıldığı sanılan tüm başarılar yapaydır. Mutlu olmayı, paylaşmayı, konuşmayı, sorumluluk almayı, üretmeyi, güveni somut anlamda geliştirmeden tüm akademik bilgilerle iyi! Bir gelecek elde edilemez.
 
Dikkatimi çekiyor da veliler renkli broşürlerde ki yüzmenin de dâhil olduğu spor ve salon aktivitesi reklâmları olan özel okullara koşuyorlar imkânı olmayanlar ise gıpta etmekle kalıyorlar. Oysa eğitimci her yerde eğitimcidir ancak imkanlarla desteklenmiş ufku açık üretmeyi görev belleyen yenilikçi eğitim anlayışlarını tüm ülke zemininde öncelik kamu okullarında ve özellerde de gerçek anlamıyla gerçekleşmesi temennilerimle.
 
Saygılarımla… 
Avatar
Adınız
Yorum Gönder
Kalan Karakter:
Yorumunuz onaylanmak üzere yöneticiye iletilmiştir.×
Dikkat! Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, müstehcen, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen Üye/Üyeler’e aittir.

banner24

banner49

banner48