Hz. Mevlana’yı bilirsiniz…
Cenab-ı Allah’ın sevdiği dostlarındandır Mevlana.
Mevlana, Şems ile Konya’da buluştuğu zaman tamamıyle kemale ermiş bir şahsiyetti. Şems, Mevlana’ya ayna oldu. Mevlana’nın Şems’e olan sevgisi, Allah’a olan aşkının ölçüsüdür…
Uzun yıllar süren dostluk sonunda Şems, ‘artık buralarda durulmaz’ dedi dostuna.. acıtmaya başlamıştı gül bahçesini. Dikenliklerden atılmaya başlayan taşlar ve Mevlana.
Hz. Mevlana, çıkan dedikodularla Konya’dan ayrılan Şems’e ‘ETME’ şiiri ile seslendi. İşte Allah dostunun o muhteşem şiiri.
ETME
Duydum ki Bizi Bırakmaya Azmediyorsun Etme
Duydum ki bizi bırakmaya azmediyorsun, etme.
Başka bir yar, başka bir dosta meylediyorsun, etme.
Sen yâd eller dünyasında ne arıyorsun yabancı?
Hangi hasta gönüllüyü kastediyorsun, etme.
Çalma bizi, bizden bizi, gitme o ellere doğru.
Çalınmış başkalarına nazar ediyorsun, etme.
Ey ay, felek harap olmuş, altüst olmuş senin için...
Bizi öyle harap, öyle altüst ediyorsun, etme.
Ey, makamı var ve yokun üzerinde olan kişi,
Sen varlık sahasını öyle terk ediyorsun, etme.
Sen yüz çevirecek olsan, ay kapkara olur gamdan.
Ayın da evini yıkmayı kastediyorsun, etme.
Bizim dudağımız kurur sen kuruyacak olsan.
Gözlerimizi öyle yaş dolu ediyorsun, etme.
Âşıklarla başa çıkacak gücün yoksa eğer;
Aşka öyleyse ne diye hayret ediyorsun, etme.
Ey, cennetin cehennemin elinde olduğu kişi,
Bize cenneti öyle cehennem ediyorsun, etme.
Şekerliğinin içinde zehir zarar vermez bize,
O zehri o şekerle sen bir ediyorsun, etme.
Bizi sevindiriyorsun, huzurumuz kaçar öyle.
Huzurumu bozuyorsun, sen mahvediyorsun, etme.
Harama bulaşan gözüm, güzelliğinin hırsızı.
Ey hırsızlığa da değen hırsızlık ediyorsun, etme.
İsyan et ey arkadaşım, söz söyleyecek an değil.
Aşkın baygınlığıyla ne meşk ediyorsun, etme
Mevlana Celaleddin RUMİ
