Hayat bu işte.
Para ile değil!
Sırası gelenin ebediyete göç ettiği bir hak ile karşı karşıyayız.
Henüz 49 yaşındaydı Sait.
Hayat doluydu!
Yaşamı çok severdi.
Şen ve bir o kadar da şakrak birisiydi.
Yardıma muhtaç birisini gördüğünde mutlaka elini tutar, ona sahip çıkardı.
Arkadaşlarını asla unutmazdı.
Sait ile arkadaşlığımız, dostluğumuz kardeşlik düzeyindeydi.
Her karşılaştığımızda mutlaka birbirimize sarılır, kucaklaşır, geçmişten günümüze gelen süreçte geride kalan ortak anlarımızı karşılıklı söyler gülerdik.
Sait’in yanında olduğumuzda asla hüzünlenmezdik.
Varsa tüm kederlerimizi, üzüntülerimizi kapı dışarı ederdik.
Ama bu son buluşmamız öyle olmadı.
Sözler boğazlarımıza düğümlendi adeta.
Yaşamının baharındaydı Sait kardeşim.
Ölüm Allah’ın emri.
İnna ilah ve inna ilayhi recim.
Ondan geldik, dönüşte ona.
Dün öğlen onu çok seven arkadaşları, dostları ve kardeşleri olarak son yolculuğuna dualarla yolculadık.
Seni hep dost canlısı, yardımsever, iyi bir kardeş olarak tanıdık ve kabul ettik.
Mekânın cennet olsun kardeşim…
Yüce rabbim sana rahmet eylesin.
Dualarımız her zaman seninle olmaya devam edecektir.
ALLAH RAHMET EYLESİN…
