Onlar okulda değil çöpte

Kentin tüm semtlerindeki çöp konteynırlarını karıştırarak, ekmek parası kazanmaya çalışan çocuklar, okulun ilk gününde okula gitmek yerine, okul harçlığını kazanmanın peşine düştü.

 

Yaşları 10 ile 15 arasında değişen çocuklar, çöp konteynırlarından topladıkları materyalleri satıp ekmek parası kazanmak için okul saatlerinde, çöp deposunda çalıştı. Eyyübiye ilçesinin Yenice Mahallesi, Haliliye ilçesinin Bağlarbaşı Mahallesi ve Sinekli Mahallesinde oturduklarını söyleyen çocuklar, Aşağı sanayi çevresinde kiraladıkları ufak bir işyerinde, topladıkları materyalleri ayırarak, para kazanmaya çalıştı.

 

“OKULUN ÖNÜNDEN GEÇERKEN DUYGULANDIM”

 

Okul çağındaki çocuklar, ekmek parası kazanmak için okul yerine çöp toplamaya çıkarken, okul önünde bulunan çöp konteynırları karıştırırken, duygulandıklarını söyledi.

 

Sinekli Mahallesinde oturduğunu söyleyen 15 yaşındaki Yakup İlman, okul harçlığını kazanmak ve ailesine bakmak için çöp toplamak zorunda olduğunu söyledi. Topladıkları materyalleri geri dönüşüm fabrikalarına göndererek, para kazanmaya çalıştıklarını söyleyen İlman, “bugün okullar açıldı. Ben de 8. Sınıfa geçtim ama okula gitmedim. Okulun ilk gününde okula gidememenin burukluğuyla çalışıyorum. Sabah evden çıkarken, okul önündeki çöp konteynırı karıştırırken, arkadaşlarımın okula gittiğini görünce çok duygulandım. O an, işten, her şeyden soğudum. Ama sonuçta ekmek paramızı kazanmak zorundayım. Çalışarak hem kendi okul harçlığımı kazanıyorum, hem de ailemi geçindiriyorum” dedi.

 

“YAŞIM KÜÇÜK, ÇÖP TOPLARKEN ZORLANIYORUM”

 

Eyyübiye ilçesinin Yenice Mahallesinde oturduğunu söyleyen Mahmut Ejder daha 10 yaşında. Bu yaşta hayatın bütün sorumluluğunu omuzlamış durumda. 10 yaşındaki Ejder, babası çalışmadığı için ailesini geçindirmek zorunda.

 

Henüz 4. Sınıf öğrencisi olan Ejder, kola kutularını, pet şişeleri, karton ve daha birçok malzemeyi toplayarak, para kazanıp ailesinin bütçesine katkı sağlamaya çalışıyor. Okul yerine işe gittiğini dile getiren Ejder, “hayat bize gülme fırsatı vermedi ki; okula gitme fırsatı versin” diyerek, hayatını özetliyor.

 

Yenice Mahallesinde bir gecekonduda yaşam mücadelesi verdiklerini söyleyen Ejder, “zaten maddi durumumuz olsaydı, ben şimdi çöp toplamaya değil, okula giderdim. Hayatım boyunca mutlu bir zamanım olmadı.

 

Sürekli çalıştım, ailemi geçindirmeye çalışıyorum. Henüz yaşım çok küçük, büyük çöp arabasını taşırken çok zorlanıyorum. Bu yükün altından kalkamıyorum. Babam da çalışmıyor ki bize baksın. Bu yaşta hayatın tüm zorluklarını yaşadım. Artık hayallerim ne kadar gerçekleşir bilemem” diye konuştu.

 

“BELKİ BİR GÜN MUTLU OLURUZ”

 

Hayatın ağır yükü altına girdiklerini aktaran Ayhan Alpay ise, mutlu günleri hayal ettiklerini belirterek, “belki bir gün mutlu oluruz” dedi.

 

Bu şartlar altında mutluluğun imkansız gibi gözüktüğünü dile getiren Alpay, “yani hayatımız hep çöp toplamakla, çöp konteynırlarını karıştırmakla geçiyor. Bu şartlarda ne kadar mutlu oluruz bilemiyorum ama belki bir gün mutlu oluruz diye bekliyoruz. Sonuçta ailemizin maddi durumu yok. Bu şartlarda okula gitsek onlara daha da yük olacağız. Kendi okul harçlığımızı karşılamak için kendimiz çalışıyoruz. Bir yandan fa ailemizi geçindiriyoruz. Bakalım bu iş ne kadar sürecek? Hayatın ağır yükünü omuzlamışız, bazen altından kalkamıyoruz ama devam ettirmek zorundayız” ifadelerini kullandı.

 

PİS KOKULAR NEDENİYLE HASTALANIYORLAR

 

Sabahın erken saatlerinden başlayarak, akşam saatlerine kadar çöp toplamakla uğraştıklarını söyleyen Mahmut Ejder, pis kokuların verdiği rahatsızlık nedeniyle hastalandıklarını söyledi.

 

Özellikle yaz aylarında havaların da aşırı sıcak olması nedeniyle daha çok hastalandığını belirten Ejder, “sabahın erken saatlerinden, akşamın geç saatlerine kadar çöp topluyoruz. Yaz aylarında havaların aşırı sıcak olması nedeniyle güneş kafamıza geçiyordu. Pis kokular nedeniyle bazen yemek bile yiyemiyoruz. Göründüğü gibi, bu depoda yaşanılır mı? Ama biz yaşıyoruz. Topladığımız çöpleri bu deponun içinde ayırıyoruz. Tek tesellimiz, bir an önce bu durumdan kurtulmak” diyerek yaşadığı hayatı gözler önüne serdi.