Çiftçi Ağa Değil

20 Kasım 2014 Perşembe 08:36

Bu haber kez okundu.

Tarım sektörünün yoğun şekilde yapıldığı Şanlıurfa’da çiftçilerin sorunları dinmeksizin devam ediyor. Çiftçiler, yaptıkları masraflar karşısında sürekli zarar ettiğini belirtti.

Hububat ambarı olarak da nitelendirilen Şanlıurfa’da, çiftçiler ihtiyaçlarını karşılayabilmek için yaptıkları masraflar nedeniyle sürekli zarar ettiğini belirtirken, elde edilen ürünlerin bu zararı karşılamadığı belirtildi.

Mazot, gübre ve tohum ihtiyaçlarını gidermek için tefecilerin kapısını çaldıklarını belirten çiftçiler borçlarını bu şekilde karşılamaya çalıştıklarını söyledi. Tefecilerin eline düştüklerini iddia eden çiftçiler, tamamen yok olup gitme aşamasına geldiklerini belirtti. Çiftçiler, ihtiyaçlarını gidermek için gittikleri bankalardan da kredi alamadıklarını belirterek, borçlarının sürekli biriktiğini dile getirdi. Bankaların kredi vermesi için çiftçiden şehir merkezinde İpotek konulabilirliği olan ev gayrimenkul istediklerini söyleyen çiftçiler, bu şekilde devam etmesi halinde çiftçiliğin yok olacağını söyledi. Bu imkan çiftçide olmadığı için tefecilere gün doğuyor. 2002 yılından bu yana sürekli çiftçilerin zararda olduğunu söyleyen çiftçiler, 2003 yılında bir kilo pamuk 1 lira 25 kuruştan satıldığını, 11 yıl geçmesine rağmen yine pamuk bir kilo gram 80 kuruş ile 1 liradan satıldığını söyledi.

Konuya ilişkin konuşan bir çiftçi, “2002 yılında bir kilo pamuk bir litre mazot değerindeydi.Şimdi 6 kilo pamuk bir litre mazot alamıyor.11 yıldır çiftçiler zor durumda araziler baba yadigarı olduğundan dolayı vazgeçilemiyor.Kazanç kapısı olmaktan çıkmıştır.Yoksulluk kapısına dönüşmüştür.Mısır desteklemesi 6 yıl önce bir ton başına 68 lira ödeniyordu.Daha sonra düşürüldü.6 Yıl aradan sonra ton başına 40 lira ödenmeye başlandı.Ancak masrafını kurtarıyor hububat desteklemesi ton başına 42 lira ödeniyor, yarısı masrafa gidiyor.Bir gün önce çiftçilik bırakıp batıya göç eden vatandaşlar karlı çıkıyor.2002 yılından bu yana tarım gerilemiştir.Oto alım satımlarda ziraat çiftçi traktörleri dolu dizgin satılıyor.Ama alıcı çıkmıyor.Gap bölgesinde şu an nüfusun yarısı yok. Türkiyenin 81 ilinde mevsimlik işçisi olarak dağılmış vazıyette tarım diye bir şey diye kalmadı. Eğitim öğretim sıfır noktaya gelmiştir.Hala ilköğretim çağındaki çocuklar bir kısmı ailesiyle birlikte tarım işçisi olarak çalışıyor.Diğer bir kısmı ise İstanbul’da atölyelerde ve çişitli işlerde çocuk işçiliği yapmaktadır.Gap eylem pil anı diye bilinen 400 proje uygulaması diye bir şey çıkmadı.İşsizlik had sefada insanlar canlı olarak ölmüştür.Bölgenin tek gelir kaynağı pamuk ve tarımcılık.Lakin her ikiside ekmek teknesi olmaktan çıkmıştır.Tefeciler ağa oldu.Arazi sahipleri ekmeğe muhtaç duruma düştüler.Hükümetin yanlış tarım politikası yüzünden insanlar perişan oldu.Tüm çiftçiler kredi kart ve telefon faturası yüzünden icralık ve sabıkalı duruma düştükleri için hiçbir banka borç yada kredi vermiyor.Torba yasası diye bilinen sulama birliklerine borçlu olan çiftçiler, tek kalemle tahsilat yapılmak isteniyor. Taksit imkanı yok nakit isteniyor Tüfe üzerinden tek kalem alınmak isteniyor taksit olmayınca çiftçiler ödeyecek gücü yok bir çok çiftçi borçları yığılmıştır. Faiz affı diye anlatıldı, ama öyle değil. Tüm bu anlatmış olduğum sebepler ve sorunların sorumlusu tarım ve köy işleri bakanlığıdır” ifadelerini kullandı. Naci Çetindağ