23 Nisan çocuk işçileri mutlu etmiyor

Tüm cihanda ve yurtta çeşitli etkinliklerle kutlanan 23 Nisan Egemenlik ve Çocuk Bayramı çocuk işçilerini mutlu etmiyor.

23 Nisan tüm cihanda ve yurtta çeşitli etkinliklerle kutlanırken, kendi bayramlarında çalışan çocuk işçiler bu bayramdan bihaber olarak evlerine para götürmenin sorumluluğu altında yaşıyor. Küçük bedenlerine aldıkları büyük yüklerle bayramı kutlayamayan çocuklar, ellerine aldıkları iş aletleriyle yaşamlarının en güzel günlerini çalışarak geçiriyor.

23 Nisan 1920, Türk milleti için tarihi öneme sahip, Türkiye Büyük Millet Meclisinin açıldığı ve halkın egemenliğinin ilan edildiği 23 Nisan 1924 tarihinde, Atatürk bu bayramı çocuklara armağan etmiş ve 23 Nisan 1929 yılında Çocuk Bayramı olarak kutlanmaya başlanmıştır. Kutlanan bu bayram yurtta şenlik havası yaşatırken Suriye’de yaşanan iç savaştan kaçıp Şanlıurfa’ya gelen Suriyeli çocuklar çalışarak aile bütçesine katkı sağlamaya çalışıyor.

Çocuk bayramını kutlayamayan çocuklar hem kendi hem de ailelerin hayatını sürdürmek için küçük yaşta hayatın sertlikleriyle karşı karşıya kalıyor.

“ÜLKEMDE OLMAK İSTERDİM”

Suriye’den gelerek Şanlıurfa’da çocuk işçi olarak çalışan Riyad, 14 yaşında olduğunu ve elektrikçide çalıştığını vurgulayarak şunları söyledi;

“ Çocuk bayramında okumak isterdim, tekrar ülkemde olup okuluma gitmek istedim. Evimiz, tarlalarımız hepsi gitti.”

Başka bir Suriyeli çocuk işçi Cıwan ise yaptığı açıklamada ülkelerine dönmek istediğini belirterek topraklarını özlediğini söyledi.

Cıwan,“ Ben topraklarıma geri dönmek istiyorum, arkadaşlarım gezerken ben burada çalışmaya mecburum. Bu bizim toprağımız değil, sizin topraklarınız. Bizim topraklarımız olsaydı ben çalışmazdım, gezerdim. Ben 15 yaşındayım, 1 kardeşim var o da küçük annem ve babam burada. Kobani’den 5 ay önce geldik, ben çaresiziz para yok. Topraklarımıza geri dönmek istiyoruz. Burada kalmak istemiyoruz” dedi.

“USTAMDAN İZİN ALIP BAYRAMIMIZI KUTLAMAYA GİDECEĞİM”

Ustasından izin alıp 23 Nisan’ı kutlamaya gideceğine belirten Salih Yakışık, “ 11 yaşındayım, çalışmamız gerekiyor, okula da gidiyorum. Ustalarımızdan izin alıp okula gidebiliriz, öyle kutlarız bayramımızı. Sabahtan öğleye kadar çalışıyorum, öğleden sonra yemeğimi yedikten sonra hazırlanıp okula gidiyorum. Haftalık 50 lira ustam veriyor, o parayı da anneme veriyorum. Dört kardeşiz, benden başka çalışan yok onlar okul okuyor” ifadelerini kullandı.

Çocuk işçiler toplumun kanayan yarası olarak kan kaybetmeye devam ederken. Çocuk işçiler arasında olan 17 yaşında ki Abdulkadir Kaplan şunları söyledi;