ASABİLERİMİZİN SORUNU...

05 Haziran 2013, 13:28

556 kez okundu.

Toplum olarak nasıl tepki vereceğimizi bilmiyoruz. Haksızlığına inandığımız bir konuda pire yerine çok rahatlıkla yorganı da yakıyoruz. Acımasızlaşıyoruz ve bütün değerleri silip atabiliyoruz.

En son karşılaştığım vakıada bu oranda şaşırtıcı. “Madem öyle işte böyle” diyerek kızgınlığımızın oluşturduğu tepki, çok anlamsız ve tehlikeli tepkiler yumağına dönüşmeye başladı. Çok acı ve saçma olan bu olay maalesef aydın sayılabilecek insanlarımızda da anlamsız tepkilerle karşılandı.

Bu gezi parkı denen yerin bayraklaştırılması ve bu yüzden tam bir toplumsal deprem oluşturularak insanları faylarla ayırmaya çalışmak ve yıkıcı etkilerle depremin şiddetini akıllara kazıma gayretleri var. Konu ne olursa olsun ki gezi parkında neler olduğunu da neden bu kadar önemsendiğini de anlayabilmiş değilim ve gerçekten haklılık payının oranını dahi yüksek tutacakta olsak verilen tepkiler işin başka başka boyutları içerdiği manası ile karşılaştırıyor bizi.

Bizim camilerimiz bira şişeleri ile sokakların leş kirleri ile çiğnenecek kadar değersiz mi? Ki bu eylemlerle camilerimizin ne ilgisi var? Tepkin filan kişilere de cami onların da mı yerlerini istila ediyorsun. Siyasetçiler değil imamlar da dâhil olmak üzere camiler hiç kimsenin evi değildir. Onlar Allah’ın evleridir. Ve Allah’a inanan kişiler nerede olurlarsa olsunlar camiler onlarındır. Ki camiden de önemli olan insanın, canına dahi kıyılması isteği “ keşke birkaç kişi ölse” (ulusal tv spikeri) diyebilecek kadar katranlaşan kalplere sahip olabilmek ne kadar da acı değil mi? Dikkat edildiyse öfkenin boyutu ve yönü belirsiz.

Bizim bayrağımız bir bütünün mihenk temsili olarak, özü olarak birleştiricisi olarak, destanlaşmış bir birleşmenin zaferi ile oluşmuşluğun göstergesi olarak yeterince değerli değilmidir ki yakılıp ayaklar altına alınıyor kendi öz evlatlarınca. Bu nasıl bir öfke atıdır ki binildiğinde tapanlamadık bir şey bırakmıyor. Ya da birilerinin parmakları yine oluşan bu yeni huzur ortamına inat bozmak ve parçalama hesaplarındalar mı?

Mesele ağaçlar ise neden eylemlerde birçok ağaççık tarumar edildi. Nedir bu kadar acımasız öfke. Vatandaşın ne zorluklarla edindiği bir arabasının varlığımı gezi parkının kaygısı ki arabalar hurda hış edildi. Belediye otobüsleri balyozlarla dövüldü, kaldırımlar parçalandı kamu ve özel mülkiyetler bir bir zararlara uğradı.

Böyle daha nice kızgınlıkla farklı gördüğümüz, fikren ve bilinçle değil de körü körüne taraf tutmalara sizde şahit olmuşsunuzdur maalesef. Üzüldüğüm kesinlikle farklı bir partiye veya fikre yöneliş değildir. Sorun bir şeyi benimseyeceksek veya tepki vereceksek bunun menfaatimize ne kadar olumlu ve olumsuz etkilerinin olduğunu bir bütün olarak irdelenmesi sonucunda yapmamız gerektiğinin fark edilememesi, ezbere ve cahilce hareket edilmesi.

İzmir’de sabah namazına giden vatandaşa küfürler ediliyor. Dinine imanına hakaretler ediliyor. Yapılmak istenen çok açık kışkırtmak ve karşılıklı pravakatörler aracılığıyla toplumu elli yıl yüz yıl geriye götürmek. Bu anlayışlardır ki insanlar bazen insanlıklarını dahi kaybetmektedirler, en değerli varlıklarımızı dahi gözden çıkarılabilmektedirler. Her ne koşulda yaşarsak yaşayalım, ne yapıyorsak yapalım verdiğimiz kararları, dilimizden dökülecekleri, seçtiğimiz tercihleri “anti”si ile değerlendirip “Bin kere düşünüp bir kere karar vermeliyiz”.

Ama inşallah aklıselim vatandaşlarımızda aynı fevriliklere bulaşmayacak ve onlar amaçlarına ulaşamayacaklar. Bilinçsizce ve fevri olarak verilecek her karar bilmeliyiz ki yarınlarımızı uçurumlara, karanlıklara sürükleyecek en büyük tokatlar olacaktır…

Yorum Gönder 0

Yorumunuz onaylanmak üzere yöneticiye iletilmiştir.×

Dikkat! Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, müstehcen, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen Üye/Üyeler’e aittir.